آهن یکی از مهمترین مواد معدنی برای حفظ سلامتی است. در حالی که تمام سلول های انسان حاوی آهن هستند، بیشتر در گلبول های قرمز خون یافت می شود. دو مزیت کلیدی مدیریت سطح آهن برای سلامتی شامل از بین بردن خستگی و بهبود ایمنی است، اما موارد بیشتری نیز وجود دارد.

آهن همچنین در درمان کم خونی (سطح پایین گلبول های قرمز سالم)، افزایش هموگلوبین (پروتئینی که اکسیژن را در سراسر بدن می رساند و دی اکسید کربن را به ریه ها برمی گرداند) و بسیاری موارد دیگر نقش حیاتی دارد.

اکثر مردم تمام آهن مورد نیاز خود را از رژیم غذایی خود دریافت می کنند. اما برخی بیماری ها ممکن است استفاده از مکمل های آهن را ضروری کنند.

آهن برای درمان کم خونی مفید است. این یکی از شایع ترین کمبودهای تغذیه ای در جهان است. زمانی که هموگلوبین کمتر از حد طبیعی باشد، کم خونی ایجاد می شود. علائم کم خونی شامل خستگی، سرگیجه، تنگی نفس، ضربان قلب سریع و احساس کلی بیماری و ضعف است.

کار اصلی آهن تشکیل هموگلوبین است. هموگلوبین یک پروتئین گلبول قرمز است که هدف اصلی آن انتقال اکسیژن در خون است. هموگلوبین اضافی مهم است. این به این دلیل است که انسان به طرق مختلف، به خصوص در اثر جراحات، خون از دست می دهد.

زنان هر ماه در طول دوره قاعدگی خون از دست می دهند. این یکی از دلایلی است که زنان ممکن است بیشتر دچار کم خونی شوند.

حتی در افرادی که کم خون ندارند، آهن کم می تواند سطح انرژی را کاهش دهد. این امر به ویژه در زنان در دوران باروری رایج است.

خستگی ناشی از کمبود آهن بیش از یک سطح عادی خواب آلودگی را شامل می شود. باعث خستگی می شود که در برنامه روزانه فرد اختلال ایجاد می کند. فعالیت ها ممکن است خسته کننده و کمتر لذت بخش باشند.

افرادی که آهن پایینی دارند، خستگی چندین هفته یا بیشتر را تجربه می کنند. غذاها و مکمل های غنی از آهن می توانند به افزایش سطح آهن و از بین بردن احساس خستگی و فرسودگی کمک کنند. پخت و پز روی چدن همچنین می تواند به شما کمک کند آهن بیشتری را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.

آهن نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی دارد. هموگلوبین را تقویت می کند که اکسیژن را به سلول ها، بافت ها و اندام های آسیب دیده می رساند. برای توانایی بدن در مبارزه با بیماری ها و عفونت ها ضروری است. بنابراین، وضعیت کم آهن می تواند در عملکرد سیستم ایمنی و روند بهبود اختلال ایجاد کند.

متابولیسم عضلانی و آهن کم با هم مرتبط هستند. سطوح کافی آهن به تامین اکسیژن لازم برای انقباض و استقامت عضلات کمک می کند. ضعف عضلانی یکی از شایع ترین علائم کم خونی است.

آهن کم نیز باعث می شود تا عضلات راحت تر خسته شوند. کمبود آهن بافت های عضلانی را ملتهب کرده و باعث درد می شود. هموگلوبین غنی از آهن به کاهش درد کمک می کند. این به این دلیل است که بافت های آسیب دیده را ترمیم می کند.

افرادی که به راحتی کبود می شوند ممکن است با آهن کم زندگی کنند یا کمبود آهن واقعی داشته باشند. این به این دلیل است که هموگلوبین بر تولید و عملکرد پلاکت ها که لخته شدن خون را کنترل می کنند، تأثیر می گذارد.

کبودی مکرر نشانه این است که لخته شدن داخلی آنطور که باید کار نمی کند. اگر کمبود آهن دلیل کبودی آسان و مکرر باشد، مکمل‌های آهن می‌توانند کمک کنند

خواب را بازیابی می کند

تحقیقات منتشر شده در سال 2015 ارتباط بین کمبود آهن و مشکلات خواب را نشان می دهد.

ناراحتی معده شایع ترین عارضه جانبی مکمل های آهن است.

یبوست یکی دیگر از عوارض جانبی بسیار رایج برخی از اشکال آهن است.

 در بیشتر مواقع، اگر آهن در بدن بیش از حد لازم باشد، بدن آن را برای استفاده های بعدی ذخیره می کند.

مصرف دوزهای بالای مکمل های آهن می تواند باعث تهوع، استفراغ و درد معده شود. موارد بسیار نادری از مصرف بیش از حد آهن وجود دارد که منجر به خونریزی داخلی، تشنج، کما و حتی مرگ می شود.

مکمل‌های آهن می‌توانند اثرات برخی داروها، از جمله داروهایی که برای درمان سندرم پای بی‌قرار و مشکلات تیروئیدی هستند، کاهش دهند. داروهای ریفلاکس می توانند میزان آهن جذب شده از غذا و مکمل ها را کاهش دهند.

دوزهای توصیه شده برای مکمل آهن خوراکی برای اکثر بزرگسالان از 8 میلی گرم (میلی گرم) تا 27 میلی گرم متغیر است.

دوزهای توصیه شده بالاتر معمولاً برای زنان باردار و افرادی که کمبود آهن دارند اعمال می شود.

مکمل های آهن باید با غذا مصرف شوند.