.png "داروتو - فروش آنلاین محصولات داروخانه")
همانطور که از نام آن پیداست، قرص های خواب آور به شما کمک می کنند کمی بخوابید. افرادی که اختلالات خواب مانند بی خوابی دارند ممکن است از این داروها برای کمک به خوابیدن استفاده کنند. اگر مستعد بیدار شدن در نیمه شب هستید، داروهای خواب می‌توانند به شما کمک کنند که بخوابید
قرص های خواب آور با ایجاد احساس خواب آلودگی و آرامش، بی خوابی را درمان می کنند. کمک های خواب، از جمله داروهای طبیعی مانند ملاتونین، می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. ممکن است در طول روز احساس گیجی یا خواب آلودگی کنید. برخی افراد در خواب راه می روند یا غذا می خورند (پاراسومنیا). سایر درمان‌های غیردارویی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) در بهبود خواب بهتر هستند.
قرص های خواب آور نام های مختلفی دارند:
خواب آور
آرام بخش ها
داروی خواب
آرام بخش ها
انواع مختلفی از قرص های خواب وجود دارد. هر کدام متفاوت عمل می کند. برخی از داروهای خواب آور باعث خواب آلودگی می شوند، در حالی که برخی دیگر ناحیه ای از مغز را که شما را هوشیار نگه می دارد ساکت می کنند.
مطالعات نشان می‌دهد که قرص‌های خواب‌آور برای بهبود استراحت شبانه چندان مفید نیستند. اکثر افرادی که از داروهای خواب آور استفاده می کنند حدود هشت تا 20 دقیقه سریعتر از کسانی که دارو ندارند به خواب می روند.
به طور کلی، داروهای خواب باید برای استفاده کوتاه مدت باشد. اگر یک رویداد استرس زای زندگی، مانند طلاق یا مرگ در خانواده، شما را بیدار نگه دارد، ممکن است بسیار مفید باشند.
از هر هفت آمریکایی، یک نفر دچار بی خوابی طولانی مدت است. مشکلات خواب با افزایش سن بیشتر می شود. تقریباً از هر سه فرد مسن، یک نفر از انواع داروهای خواب استفاده می کند.
هر بزرگسالی می تواند داروهای خواب OTC را از فروشگاه خریداری کند. داروهای خواب OTC اغلب حاوی آنتی هیستامین هستند. این دارو آلرژی را درمان می کند، اما می تواند باعث خواب آلودگی نیز شود.
برخی از افراد برای کمک به خواب از مکمل های ملاتونین یا سنبل الطیب استفاده می کنند. ملاتونین هورمونی است که بدن شما به طور طبیعی تولید می کند و خواب را تقویت می کند. سنبل الطیب گیاهی است که ظاهراً به آرامش و خواب کمک می کند.
اگرچه این وسایل کمک خواب به راحتی در دسترس هستند، قبل از مصرف آنها باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید. داروهای موجود در داروهای خواب بدون نسخه (از جمله مکمل ها) می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند یا شرایط سلامتی را بدتر کنند
تقریباً هشت نفر از هر 10 نفر یک روز پس از مصرف داروی خواب دچار خماری می شوند. آنها احساس خواب‌آلودگی می‌کنند، تفکر درهم و برهم دارند و سرگیجه یا مشکلات تعادلی را تجربه می‌کنند. این اثرات در طول روز می تواند بر توانایی شما در رانندگی، کار، رفتن به مدرسه و انجام کارهای روزانه تأثیر منفی بگذارد.
قرص های خواب آور بدون نسخه و نسخه ای (و مکمل ها) می توانند این عوارض جانبی را ایجاد کنند:
یبوست یا اسهال.
دهان خشک.
سردرد.
ضعف عضلانی.
مشکلات گوارشی، از جمله گاز، سوزش سر دل و حالت تهوع.
هر دارویی که در دوران بارداری یا شیردهی مصرف می کنید به نوزاد منتقل می شود. قبل از مصرف هر گونه قرص خواب یا مکمل بدون نسخه با پزشک خود مشورت کنید. برای بی خوابی شدید، یک ارائه دهنده ممکن است یک کمک خواب کوتاه مدت تجویز کند.
برخی از والدین داروهای آنتی هیستامین بدون نسخه را برای کمک به خواب کودکان به آنها می دهند. این داروها برای اهداف خواب تایید نشده اند. خطر مصرف بیش از حد کودک وجود دارد.
به کودک مکمل هایی مانند ملاتونین ندهید. هیچ تحقیقی در مورد ایمنی آنها در کودکان وجود ندارد.
در حال حاضر هیچ داروی خواب نسخه ای برای کودکان وجود ندارد. تغییر رفتارهای خواب کودک اغلب بهترین راه برای بهبود خواب است
برخی داروهای ضد افسردگی علاوه بر درمان افسردگی، تاثیراتی روی خواب مصرف کننده دارند ولی آنها را در دوز پایین‌تر تجویز می‌کنند. آنها می‌توانند در درمان بی خوابی و درمان اضطراب نیز بسیار موثر باشند
ضد افسردگی‌ها شامل موارد زیر می‌باشند:
• فلوکستین
• سرترالین
• پاروکستین
• بوپروپیون
• سیتالوپرام
کاربرد اصلی بنزودیازپین‌ها ضد اضطراب می‌باشد. برخی از این داروها مثل امازپام و تریازولام برای درمان اختلالات خواب به کار می‌روند و می‌توان به عنواه داروهای خواب آور استفاده کرد. در مورد اختلالاتی مثل راه رفتن در خواب یا اختلال وحشت شبانه این دارو پر کاربرد می‌باشد. یکی از عوارض جانبی این داروها احتمال ایجاد وابستگی به آنها می‌باشد.
یعنی فرد بدون آنها خوابش نمی‌برد. همچنین مصرف بنزودیازپین‌ها ممکن است منجر به خواب آلودگی روزانه شوند
برخی از مهم‌ترین آنها را در ادامه ذکر کرده‌ایم:
• دیازپام
• اکسازپام
• لورازپام
• کلونازپام
باربیتورات‌ها آرامش بخش بوده و جزء داروهای ضد تشنج و بیهوش کننده می‌باشند. این دسته دارویی برای اختلالات خواب هم تجویز می‌شود. باربیتورات‌ها شامل مواردی همچون فنوباربیتال، آموباربیتال و تالبوتال می‌شود.
آنتی هیستامین‌ها عموما برای درمان آلرژی و حساسیت کاربرد دارند و در کنار آن جزو داروهای خواب آور و آرامبخش هم هستند. این قرص‌ها شامل مواردی همچون دیفن هیدرامین، دیمن هیدرینات و دوکسیلامین می‌شوند.
داکسپین: این دارو برای کسانی ساخته شده که در طول خواب دچار مشکل هستند. یعنی به خواب می‌روند ولی مرتبا از خواب بیدار می‌شوند و یا زود از خواب بیدار شده و دیگر به خواب نمی‌روند. این دارو تجویز نمی‌شود مگر در مواردی که فرد نمی‌تواند به قدر کافی (حدود8ساعت در شبانه روز) بخوابد.
زولپیدم: این دارو به شما کمک می‌کند تا به خواب بروید و طول مدت خواب بیشتری داشته باشید. عمر زولپیدم در بدن زیاد است، بنابراین ممکن است روز بعد از مصرف دچار خواب آلودگی و کندی پاسخ شوید.
لورازپام: این دارو هم مانند داروهای دیگر برای درمان بی خوابی به کار می‌رود. این دارو به طور کلی آرامش بخش بوده و ممکن است باعث ایجاد وابستگی دارویی شود. همچنین باعث عوارض جانبی دیگری مثل بی قراری و فراموشی شود